Geduld

Een poos terug toen Nora net bij ons woonde kreeg ik de vraag: waarom kan Nora nog niet alle basiscommandos en waarom vertoont ze nog steeds ongewenst gedrag? Ik was toch immers honden trainer en therapeut?

Mensen zien vaak wel wat de hond allemaal niet kan, of fout doet. Maar mensen zien niet wat de hond wel kan en goed doet.

Eerst wil ik vertellen dat Nora op moment van filmen pas sinds april (3 korte maanden pas!!?) bij ons woont. En tussendoor loops is geweest(hormonen kunnen ook veel invloed hebben) In die korte tijd heb ik niet gewerkt aan Nora haar probleem, of aan “trucjes” zoals zit en af. Dit vond ik niet relevant.

Waar ik wel aan heb gewerkt: veilig voelen thuis, in de auto, op werk. Veilig voelen bij mij als eigenaar. Ook hebben we gewerkt aan stress reductie. Zorgen voor een ontspannen hond thuis.

Waar Nora in het begin naar alles blafte wat voorbij liep aan de andere kant van het raam, en waar Nora in elkaar dook op straat voor elke fietser, scooter of auto die langs kwam…. Kunnen we nu op straat lopen en dealen met de fietsers en scooters. Ze kan er zelfs rustig naar kijken. Ook het Blaffen naar alles wat buiten voorbijloopt is compleet verholpen.

Bij Nora heb ik gewerkt aan het veilig voelen, en zelfvertrouwen opbouwen. De emotie die Nora eerst voelde, is omgetoverd tot een emotie die positief is.

Sinds kort zijn we nu ook begonnen met het trainen van het ongewenste gedrag naar andere honden en mensen. (dus nu dat Nora lekker in haar vel zit bij ons, dan pas dingen met haar gaan ondernemen die moeilijk kunnen zijn). Dit zal ook een traject gaan worden. Gedragstherapie is geen week training en het is opgelost. Het kan soms maanden of jaren duren. Het gaat op het tempo van de hond. Niet op het tempo die jij graag wilt.

Maar goed.. Wij zijn erg tevreden met Nora haar vooruitgang. Ze kan nu zelfs voertjes zoeken op afstand van een onbekende hond en in een nieuwe omgeving. (daar waar Nora eerst geen voer aannam als je het zelfs voor haar neus hield)
Wat je op het filmpje ziet, is ook training. Nora kan focussen op iets anders, terwijl ze weet dat die hond daar is. Ze kan op veilige afstand lekker zelfstandig iets doen, zonder de prikkel(andere hond) constant in de gaten te moeten houden. Zelfs al is dit in een omgeving waar Nora nog nooit eerder is geweest. #TROTS

Waarom deel ik dit nu met jullie? Er zijn zoveel mensen die een hond met een rugzakje hebben. Voordat je die mensen beoordeelt, probeer je dan in te leven in wat de hond allemaal wel kan. En wat ze allemaal al wel bereikt hebben… Ookal zijn het kleine stapjes.

Edit: deze hond en zijn baasje liggen wel relaxed. Ik koos voor deze situatie om er gebruik van te maken als trainings moment omdat ik het vertrouwen had dat de hond en baasje daar bleven liggen. Kies voor momenten met gegarandeert succes als je gaat trainen. Maak het jezelf en de hond niet te moeilijk.